“Bir elinizde kötülük, bir elde kuran…
Bir helaldir işiniz, bir haram…
Şu yarım yamalak dünyada, ne tam kafirsiniz, ne tam Müslüman..!”
—
“Allah’ım uzat tut beni, edepli görünüp, edep yoksunu olandan.
Tatlı dilli görünüp, çirkin konuşandan.
Yüzüne gülüp, arkadan kuyu kazandan.
En çok da kalp kırmaktan unutanmayan insandan.”
—
“Hiçbir zaman büyük konuşma, hayat seni öyle bir noktaya getirir ki,
kendini sevdiklerinde savaşırken, nefret ettiklerinle selamlaşırken bulursun.”
—
Sevap mı arıyorsunuz?
Gösteriş amaçlı ibadetlerinizi rafa kaldırın,
İhtiyacı olanı aç, susuz bırakmayın yeter.!
—
“Yükselirken kırarak çıkarsan, düşerken tutunacak dal bulamazsın.”
—
Bir semtin sokak hayvanları sizden kaçmıyorsa orada yaşayın.
Çünkü, komşularınız güzel insanlardır..!
—
Sen birini kandırdığında o aptal biri olmuyor!
Sen karektersizin biri oluyorsun..
—
Ne b… yerseniz yeyin, başkasının hakkını yemeyin.
—
Saklamak değil paylaşmak olsun özün.
Eleştirmek değil çözüm olsun sözün.
Yıkmakta değil yapmakta olsun gözün.
Saldırmak değil sarılmaktır çözüm.
—
Önemli bir problemde, yetkinizi aştığı halde size danışılıyorsa, kahramanlık yapmayın. Çünkü mutlaka olaya çözüm değil, suçlu aranıyordur.
—
Hayatta parayla alınamayacak en değirli şey; senin derdini kendi derdi gibi gören dost.
—
İki yüzlü çıkarcı insanlardan uzak durmak çok zordur. Onlar yapmacık sevgilerini gösterip içlerinde kötülüğü saklarlar. Onları hoşnut tuttuğun sürece sana sevgi duyarlar. Sen bir şeyler verdikçe, mutlu olurlar. Verili olmaktan geri kalırsan sana zehirlerini akıtırlar.”
—
Bu okuduklarınız sosyal paylaşım sitesinde bilgisayar ve internet kullanıcıları tarafından gönderilmiş anlamlı sözler.
Sanıyorum şimdi düşünüyorsunuzdur, madem sosyal paylaşım sitelerinde okundu burada neden yazıyorsun diye.
Anlatayım.
Biliyorsunuz bu şehirde bir çok ailenin evlerinde bilgisayar varsa internet yok, ev telefonu varsa cep telefonu yok, dolap varsa içinde kitap yok, kitap varsa gazete yok.
Yani herkes modern iletişim araçlarından faydalanıyor diyemeyiz.
Kitap, defter alamayan ailelerin olduğunu bildiğimiz bu memlekette kaldı ki, cep telefonu veya bilgisayarı olmayan ailenin kalmadığını düşünemeyiz.
Dolayısıyla kitap okuma imkanı bulamayan insanların yukarıdaki özlü sözleri sosyal paylaşım sitelerinden okumalarını bekleyemeyiz.
Kitabın var olması yetmiyor, ayrıca kitap okuma alışkanlığının da oluşması gerekiyor.
Okuma alışkanlığı oluşmuş ise değişik kitapları okumak için de imkanın yeterli olması şart.
Dün gazetenin birinde başlık atılmış.
Halk kütüphanesi kast edilerek “Kitaplar okuyucularını bekliyor” diye.
Bakar mısınız mevzuya.
Adamlar oturmuş sıcak odaya, şu soğuklarda ayağında ayakkabısı varsa çorabı yok, çorabı varsa kabanı yok, kabanı varsa minibüs ile gelecek parası olmayan çocukların varoşlardan çıkıp gelmelerini bekliyorlar.
Yazık çok yazık.
