“Demiri Tutan Eller”
Ragıp Cihat Mencet
Haber71.net ve Kent Gazetesi İmtiyaz Sahibi
Kırıkkale’den Doğan Bir Direniş: Emekçinin Kalesi Türk Metal Sendikası
Bazı şehirler vardır; sadece coğrafi bir nokta değil, bir fikrin, bir mücadelenin doğum yeridir. Kırıkkale işte böyle bir şehir. Türkiye’nin sanayi haritasına sadece çelikle değil, sendikal mücadeleyle de adını kazımış bir şehir… Ve oradan doğan bir güç: Türk Metal Sendikası.
“Sendikacı Kırıkkale’den, futbolcu Brezilya’dan çıkar.”
Bu deyimi ilk duyduğumda gülümsedim. Sonra düşündüm… Gerçekten de bir rastlantı değil bu. Çünkü Kırıkkale’de filizlenen sendikal ruh, bugün Türkiye’nin dört bir yanına yayılmış, yüz binlerce emekçinin ortak vicdanı, sesi, güvencesi olmuş durumda. Türk Metal Sendikası, yalnızca bir işçi örgütü değil; bir sınıf bilincinin, alın teriyle kazanılan hakların koruyucusu haline gelmiş bir kale adeta.
Yarım Asırlık Bir Emek Yolculuğu
10 Temmuz 1963. Takvim yaprakları işçi sınıfı için yeni bir dönemi işaret ediyordu. Türkiye’nin dört bir yanında bacalar tütmeye, çarklar dönmeye başlamıştı ama işçi hâlâ görünmeyendi. O gün bir avuç cesur insan, emeği görünür kılmak için kolları sıvadı ve Türk Metal Sendikası’nı kurdu. O günden bu yana geçen 60 yılı aşkın sürede bu sendika, sanayinin göbeğinde yer alan metal işçilerinin yalnızca sözcüsü değil, aynı zamanda koruyucu zırhı oldu.293 bin 829 faal üyesiyle bugün Türkiye’nin en büyük işçi sendikası olma unvanını elinde tutuyor. Bu rakam sadece bir istatistik değil; bu, emekçinin Türk Metal’e olan güveninin, birlikten doğan kudretin ispatıdır.
Mücadele Sadece Masada Verilmez
Sendikal mücadele yalnızca toplantı odalarında, protokollerle olmaz. Bazen fabrika kapılarında, bazen grev çadırlarında, bazen soğukta bir yudum çayla, bazen sabaha karşı söylenen bir marşla yazılır. 1987’de Seydişehir Alüminyum ve Antalya Ferro Krom İşletmeleri’nde başlatılan ve 62 gün süren o unutulmaz grev, Türk Metal’in adını tarihe altın harflerle yazdırdığı anlardandı.
Siyasi iktidarın inadını kıran, işçinin sesini duyuran, “bu masa bizim de masamız” dedirten bir direnişti o. Ve ne mutlu ki, bu ruh hâlâ yaşıyor. Hâlâ çark dönsün diye değil, hak yerini bulsun diye mücadele ediliyor.
Emek Evrenseldir, Mücadele Sınırsız
Türk Metal’in vizyonu, sadece Türkiye sınırlarıyla sınırlı kalmadı. Kurucusu olduğu Uluslararası Avrasya Metal İşçileri Federasyonu (UAMİF) ile bu mücadeleyi bir bölge hareketine dönüştürdü. Bu, sadece örgütsel değil, ideolojik bir adımdı. Emeğin dili, dini, ırkı yoktur. Emek evrenseldir. Ve Türk Metal, bu evrenselliğin hakkını veren nadir sendikalardan biri olarak öne çıkıyor.
Yaygın Örgütlenme, Güçlü Temsil
Aksaray’dan İzmir’e, Gebze’den Kayseri’ye kadar toplam 37 şubesiyle Türk Metal, Türkiye’nin dört bir yanında işçinin yanında. Arçelik, Ford, Renault, Mercedes-Benz Türk, Kale Kilit, Erdemir, BMC, MAN gibi dev sanayi firmalarının arkasında bir güç varsa, o da bu sendikanın kararlılığıdır.
Ustalara Saygı, Yeni Nesillere Umut
Bugün bu yazıyı kaleme alırken geçmişin mücadele neferlerini anmadan geçmek olmaz. Kaya Özdemir, Enver Kaya, Mustafa Özbek ve onursal genel başkan Pevrul Kavlak… Her biri birer mücadele simgesi, her biri birer emek dervişi… Onları rahmetle ve şükranla anıyorum.
Ve bugün bu büyük emanetin başında bulunan Sayın Uysal Altundağ’a, bu zorlu ama onurlu görevde başarılar diliyorum. Çünkü bu yol, yürümeyi değil; direnerek yürümeyi gerektirir.
1 Mayıs’a Doğru: Umudun ve Dayanışmanın Günü
Yaklaşıyor… İşçinin, emekçinin bayramı; 1 Mayıs. Bu vesileyle, başta Türk Metal ailesi olmak üzere, alın teriyle hayatını kazanan, tezgâh başında sabahlayan, vardiya değişiminde çocuklarının fotoğrafına bakıp derin bir nefes alan tüm emekçilerin bayramını kutluyorum.
Bir çelik ustasının ellerindeki nasır, bu ülkenin onurudur.
Bir kaynakçının yüzündeki is, bu ülkenin alnıdır.
Bir işçinin direnişi, bu ülkenin yarınıdır.
Yaşasın Türk Metal!
Yaşasın emek!
Yaşasın 1 Mayıs!
