Bahşılı belediye başkan ve onun performansının karşılık bulmasına vesile olan personeline teşekkür etmek gerekir diye düşünüyorum!..
Neden mi?
Başkan ve ekibinin seçim öncesi vaat ettiği su- şebeke çalışmasını başlatıp, bitirmesi noktasında can hıraş uğraş verdikleri için.
Doğrusunu söylemek gerekirse her hafta bahçeyi ziyarete gittiğimde ilgili personeli değişik değişik yerlerde çalışırken görüyorum.
Her yer şantiye,
Her yer çalışma alanı sanki…
Verilen vazifeyi planlanan gibi yapmak üzere,
Herkes elinden gelenin en iyisini sergilemeye çalışıyor.
Vatandaşının yaşamını kolaylaştırmak adına önemli adımlar elbet bunlar…
Zaman zaman eleştirip yerdiğimiz gibi, aksak-eksik yapılan yada yapılmayan hizmetleri,
Tebrik etmek de lazım doğru görülen çalışmaları.
Aslında,
Yazımın konusu Bahşılı belediyesinin asli görevlerine övgüler düzmek değil ve değildi…
Ama
Şahit olduğum olayı yazmak için vesile oldu.
Dediğim gibi baştan ayağı yenileniyor şehrin su şebekesi.
Belediye araçları,
Plan gereği kazı yapıyor, kazılan kanala işçiler boru döşüyor, döşenen borunun üzerine kepçeler, kamyonların getirdiği “çakıllı kumu”
Ve
Hafriyattan çıkan toprağı sererek kapatıyor.
Her şey olması gerektiği gibi yani!..
Sorun ve şahit olduğum olay şu!..
Doğruluk,
Dürüstlük,
Onur-gurur,
Fazilet-erdem,
Din-iman,
Allah-kitap diline pelesenk olmuş…
Kul hakkına dokunmak,
Gıybet,
Gara met,
Garabet,
Cehennem ateşi, korkulu rüyası olan
Ve
Dili ile yaşamı birbirine paralel olduğuna inandığım bir zevatın, belediyenin, yani kamunun parası ile satın alınıp kamu ihtiyacı için yol kenarına bırakılan çakıllı kumu el arabası ile bahçesine taşıması!..
Şaşırdım mı!..
Asla!..
Azap oğlu camiin de senelerce gönüllü imamlık, devletin, Arapça, farsça, Osmanlıca, ve yeni Türkçe tercümanlığına müracaat ettiği,
Nurlar içinde yatası hacı babam derdi ki, “her kim, özellikle ticaretinde Allahın adını fazlaca zikreder, elini kıçına kapat evladım”
Yalan rüzgarlarının fırtınaya dönüştüğü,
Namus, onur, haysiyet, bekçilerinin namussuzluk-onursuzluk-haysiyetsizlik flaması taşıdığı,
Ve böylesi değerlerin kişiye göre değiştiği,
Cami kapısını bilmeyenlerin Cuma kutlaması,
Allah kitap üzerine yeminler edilerek mal-melal satılması ve bunlar normalmiş gibi günlük yaşama devam edilmesi, ne beni nede muhatapları şaşırtmıyor artık.
Aksine,
Vatandaş,
Ortak varlığı babasının mirası gibi algılamakta sakınca görmüyor .
Her şey, hepsi hizmet kavramının içinde…
Kamudan vatandaşa!…
Özelin özeli hizmet yani!
Bahşılı belediyesi kamu için elinden geleni yapıyor,
Kamunun bireyi kendine yontuyor.
Ne diyelim!…
Devletin malı deniz!..
