Geçenlerde sosyal paylaşım sitesinde gördüm.
Son yıllarda doların yükselişine ve halkın gösterdiği tepkiye atıfta bulunularak, eski Başbakan Bülent Ecevit’in başbakanlığı döneminde bir esnafın yazar kasa atması paylaşılmış.
Altına da eklenmiş yorum olarak.
Dolar azcık yükselince yazar kasa atanlar, bugün dolar 3 binlere yaklaştı neredeler? diye yazmıştı.
Buna haksız bir tepki veya yanlış bir yorum diyemeyiz.
Kaldı ki, bugünkü tepkisizlik bununla bitmiyor.
Tam 14-15 yıl önce Cuma namazı çıkışında cemaatin topluca eylem yaptığı günleri gördük.
Hak arayan, hakkı gasp edilen işçilerin Zafer caddesinde miting yürüyüşü yaptığına da şahit olduk.
Cumhuriyet meydanında açılan Çadır ile açlık grevine giden emekçileri de takip ettik.
Yani geriye dönüp baktığımız da o kadar şey değişmiş ki, anlamamak için kör olmak lazım.
Bugün ise öyle mi?
Bırakın Demokratik hakkınızı kullanmayı ağzınızı açıp bir şey diyemez hale geldi toplumumuz.
Kısaca Demokratik bir dönemden çıkmış anti Demokratik bir dönem yaşıyoruz.
-Sorgusuz sualsiz içeri alınanlar
-Yargısız infaza kurban gidenler
-Ölümü faili meçhul kalanlar
-Dayak yiyen
-Eli kolu kırılan
-Konuşamayan, derdini anlatamayan hatta yazamayan hakkını bile aramaktan korkan ve pısırıklaştırılan bir haldeyiz neredeyse.
İlginçtir atmosferimiz ve yaşam biçimimiz değişti.
Havamız, suyumuz iklimimiz de bu değişime ayak uydurdu desek yeridir neredeyse.
Buna örnek olur mu bilmiyorum, dün biraz yaşlıca, kır saçlı, eskileri özlemle anan bir dayı geldi.
Oradan buradan, eskilerden yenilerden konuşurken mevzu iklim değişikliğine geldi.
Çiftçinin kar yağışını ümitle beklediğini aksi halde çiftçinin büyük mağduriyet yaşayacağına dikkat çekiyordu.
Televizyon ve gazete haberlerinin de eskisi gibi inandırıcı olmadığını kendi üslubuyla anlatmaya çalıştı.
Ve…
Ekledi son cümle…
“Artık devir değişti. Başınızı azıcık dahi kaldırmadan evden camiye, camiden eve gideceksin” diyordu.
Bu cümle esasen bir ürkekliğin göstergesinden ziyade tepkiydi bence.
Kendi halinde, kendi üslubunda gelinen noktaya dikkat çekiyordu.
-Sessiz,
-Korkak,
-Ürkek,
-Pısırık,
-Yılışık
-Yalaka bir dönemdeyiz yani.
Atmosferimiz, yaşamımız, soluduğumuz hava bile değişti artık değil mi?
Kar bile yağmıyor, nazlanıyor.
İnsanlar hakkını arayamıyor.
Konuşamıyor ve yazamıyor.
Ancak ümit halen tam anlamıyla kesilmiş değil.
Yarın bir gün kar yağacak, çiftçi gülecek, mevsimler eskisi gibi olacak, Demokrasi yeniden hakim kılınacak.
Halk uyanacak, konuşacak, ifade özgürlüğünün tadını çıkartacak.
Çünkü, millet olarak esaret altında kalmadık, kalmayacağız.
